Mung kari cakruk parondhan iki
Kang setya tuhu ngancani... Ing wengi kang wus kemul sepi
Anggegawang duking uni Esuk kang asri binarung swaraning peksi Ijoning ron... Kang setya nampek panasing madyaning rahina
Nanging kabeh wus padha sirna Kabeh wus ora nana Bumi kadya nalingsiring kodrat Mangsa kesasar susur Lesus lan lindhu kalarap mring titah Bebanten padha pating cekekar
Apa pancen bumi wus kepangan yuswa,? Apa mung pacobaning Hyang Manon
Iki mung sasmita ing batin Ngemungna sabdaning Gusti Mungkura ing culika kaki Gemi ambuncah angkara Sadurung laknat yekti tumiba.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar