Aku kadya tansah kelingan Samangsa sukmaku isih manjing jroning raga Nalika dak gegem lathimu ing wayah sore
Hananging, ??!
Ora suwe kembange ati wus dadi garing Tugel karanan tanganmu Musna kabeh pangarep-arep Adem jroning ati saiki mung dadi dongengan
Ora nyana, ?! aku ora ngira, ?!
Sasuwe iki mung rasa keranta Yo mung ampas sing ana gegemanku Hamung getir sing saiki dak rasa Nang endi bakal dak simpen Ijone godhong kang wis dadi klaras.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar